HOCA MES'ÛD'UN SÜHEYL Ü NEV-BAHÂR MESNEVİSİNDE ÜSLUP ÇEŞİTLİLİĞİ

Sanat, duyguların estetik biçimde ifadesidir. Edebiyat sanatı ise toplumun içinden çıkan sanatkârın ortaya koyduğu eser düzleminde okurla etkileşimi şeklinde ifade edilebilir. Bu noktada; bazı edebiyat teorisyenleri sanatının merkezine eseri, bazıları bu etkileşim sürecinde önemli olanın okurun zihninde oluşan etki olduğundan hareketle okuru, birtakım kuramcıları ürünü koyan sanatkârı, daha doğrusu biçimini (üslup) almaktadır. Aynı konunun farklı sanatkârlar tarafından ele alındığı ancak bazılarının toplum belleğinde derin izler bırakabildiği aşikârdır. Bir sanatkârı; diğerlerinden kılan nedir? Şüphesiz ki verilecek cevap, üslup olacaktır. Klasik Türk edebiyatında pek çok aşk konulu mesnevi yazılmıştır fakat eserler, özellikleri sebebiyle beğenilmiştir.Mesneviler, devrin sosyal şartları düşünüldüğünde döneminin romanları olarak nitelendirilebilirler. Aşk, kahramanlık, öğüt, din ve tasavvuf gibi konuların mesneviler, yazıldıkları devirde oldukça rağbet görmüşlerdir. eserlerden biri, Hoca Mes’ûd’un Süheyl ü Nev-bahâr adlı mesnevisidir. Nevhâhar, konusunu alan hacimli bir eserdir. eser, söyleyiş dikkat çekici metindir. çalışmada Nevbahar eserindeki çeşitliliği durumun metne katkıları incelenecektir.